برآورد بقای بعد از عود بیماران مبتلا به سرطان معده و بررسی عوامل مرتبط با آن

سابقه و هدف: سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان است که علی رغم پیشرفت های صورت گرفته در زمینه درمان، میزان بقای آن ها پایین است. عوامل مختلفی ممکن است بر عود پس از درمان تاثیرگذار باشد. هدف این مطالعه بررسی بقا و تعیین عوامل مرتبط با این بیماران بود.   مواد و روش ها: مطالعه بر روی 93 بیمار مبتلا به سرطان معده که از تاریخ 1/1/1382 تا 29/12/1386 به انستیتوکانسر بیمارستان امام خمینی مراجعه کرده و پس از درمان دارای عود بودند انجام گرفت. طول عمر از زمان عود تا مرگ یا پایان مطالعه (1/7/88) بر حسب ماه محاسبه شد. اثر جنس، سن تشخیص، محل درگیری، نوع درمان، درجه تمایز یافتگی تومور، متاستاز، مرحله بیماری بر بقای این بیماران تعیین شد.   یافته ها: از 93 بیمار دارای عود، 74 نفر (6/79 درصد) مرد بودند. 45 (4/48 درصد) بیمار تا پایان مطالعه فوت شدند. میانگین زمان تشخیص تا عود برابر 7/11 ± 7/15 ماه و نیمی از بیماران تا 11ماه پس از درمان دارای عود بودند. میانگین و میانه ی بقای پس از عود به ترتیب 5/14 و 9 ماه بود و احتمال بقای یک ساله، دوساله و سه ساله به ترتیب 42/0، 19/0 و 13/0 بوده است. نتایج نشان داد که متغیرهای سن تشخیص، مرحله بیماری، رادیوتراپی و درجه تمایزیافتگی تومور بر بقا معنی دار شدند (05/0 p< ).   نتیجه گیری: : با توجه به این که بیش از نیمی از عودها در سال اول بعد از درمان رخ می دهد لذا مراجعه ماهانه بیماران در تشخیص به موقع ضروری است.